Nie przestają tworzyć | Centrum Mieroszewskiego

Czas wojny to dla sztuki, jakby mogło się wydawać, okres martwy. Część galerii, instytucji i muzeów w Ukrainie zostało zamkniętych, wiele artystek i artystów wyjechało lub zaangażowało się w obronę kraju. Najcenniejsze dzieła sztuki są zabezpieczane lub wywożone. Miasta pogrążone są w ciemności i wyczekiwaniu. Kultura ukraińska jest z premedytacją niszczona przez siły rosyjskie. Paradoksalnie sprawia to, że staje się silniejsza, a jej głos bardziej słyszalny na świecie. Twórcy i twórczynie niepewni nadchodzącej przyszłości, nie przestali tworzyć, a wystawy ukraińskiej nadal otwierają się w kraju i zagranicą. Wiele osób przesunęło swoje działania z pola sztuki w stronę aktywizmu, wolontariatu i działań postartycznych.

W czasie dyskusji prowadzonej przez dziennikarza i krytyka Alka Hudzika z ukraińskimi artystkami i artystami rozmawialiśmy o zmianie, jaka zaszła w sztuce Ukrainy. Zastanowiliśmy się jaka jest jej kondycja w czasie wojny. Czy sztuka może istnieć w najciemniejszych czasach? Czy artyści w swoich pracach mówią jedynie o żalu i wściekłości? A może także o wierze i nadziei?

- Myślę, że pokazanie prac w przestrzeni publicznej, którą mijają codziennie setki tysięcy osób to moment, w którym sztuka może zostać dostrzeżona w taki sposób, w jaki nigdy nie mogłaby zostać przedstawiona w galerii. Chociaż to banalna myśl, to rzeczywiście w sytuacjach, w których sztuka powinna wspierać jakąś konkretną agendę, a nią jest walka o to, żeby wojna w Ukrainie zakończyła się zwycięstwem Ukrainy, jest moim zdaniem celem samym w sobie i celem najważniejszym. A to, że możemy zobaczyć artystki i artystów, którzy mimo wojny nadal tworzą, są aktywni, uczestniczą w życiu artystycznym nie tylko swojego kraju, ale także i Polski, pokazuje jak wielką siłę ma ta wystawa i jaką siłę ma sztuka. - powiedział Aleksander Hudzik, dziennikarz i prowadzący spotkanie.

uczestnicy i uczestniczki: fantastic little splash, Anna Manankina, Maria Matiashova, Anita Nemet
prowadzenie: Alek Hudzik